E-mail: guus@ham-muiden.nl |
Redactie en uitgave: Historisch Archief Muiden. Burg. de Raadtsingel 32, 1398 BG Muiden.Tel.nr. 029426-4922 |
De Spotvogel zingt over... |
||
Treurige treurwilgen
Ach, hoe fraai stonden zij daar, zo opgewekt als zij maar konden Zij stonden daar al vijftig jaar, de vijver op te fleuren Hun schoonheid en hun rust kon menigeen opbeuren Hun lange pruiken in een rij, zo vrij en ongebonden
Soms kwam er storm en was het zwaar om overeind te blijven Eén viel er om, maar werd gestut zodat hij toch bleef leven De rij was steeds gesloten, het waren er nog zeven Hun kruinen groeiden, zonder lak om te verstijven
En toen kwam daar die zware storm in de novemberdagen De zee rees hoog en verzwolg de paarden die omsingeld raakten De wilgen bogen wat ze konden, totdat er takken kraakten Een arm brak af en daarmee had het noodlot toegeslagen
De gemeente zei: Het is voorbij, we moeten nu gaan rooien Protesten hielpen niet, het was te laat Handtekeningen waren niet in staat Om het roer nog om te gooien
Drie wilgen werden omgezaagd, men hoorde hen luid treuren De buurt keek toe en weende mee, een onverdragelijk idee De anderen vier kortwiekte men, zij gaan nog enkele jaren mee Zoiets kan helaas ons allemaal gebeuren
De moraal van dit verhaal is: Alles gaat voorbij Ook oude wilgen langs het water hebben geen eeuwig leven Geniet dus maar zolang het kan, het duurt meestal maar even Treurwilgen langs de Kadesloot, symbool voor jou en mij |