DE SLUIZ    OKTOBER 2006

HELLINGSTRAAT 22 T/M 28 GESLOOPT

De al vele jaren leegstaande panden in de Hellingstraat in Muiden zijn in de week van 9 tot en met 13 oktober gesloopt. Op zaterdag 7 oktober was de fa. H. de Boer uit Muiderberg al begonnen met het verwijderen van de grijze dakpannen. Op vrijdag de 13 e werd het laatste puin verwijderd en de grond geëgaliseerd.

De omwonenden en passerende Muidenaren reageerden unaniem positief. De panden, die voorheen eigendom waren van Van der Vliet Maritiem, werden eind jaren tachtig verlaten en met platen board dichtgetimmerd.

Lucky Dequero-Vasquez-van Tilborg was een van de laatste bewoners. Op de foto hiernaast ziet u haar in 1989 met haar dochtertje Kristy in de kinderwagen voor de deur van haar woning. De oude woningen moesten indertijd wijken voor de nieuwbouwplannen van Van der Vliet Maritiem. Om krakers te verhinderen de panden opnieuw in gebruik te nemen werden de 4 woningen door de eigenaar onbewoonbaar gemaakt. Het “huis van de meesterknecht” (nummer 28) werd pas later verlaten. In 1996 vertrokken daar de bewoners. Daarna werd het stil in de straat. Het ene nieuwbouwplan na het andere werd gepresenteerd, maar door allerlei bezwaren kwam er tot nu toe niets van terecht. De oude panden werden verkocht aan C. de Wit. Deze laat er nu een grote woning bouwen. De voormalige loods van Oudshoorn is verkocht aan Wentink Architektenbureau, die er kantoorruimte in wil vestigen.

NOORDPOLDERGEMAAL DOOR SLOOP BEDREIGD

In het Weesper/Muider Nieuws van 20 september j.l. stond een aanvraag voor een sloopvergunning, voor het verwijderen van de uitstroomopeningen van het Noordpolder-gemaal. Sinds de bouw en de daarop volgende ingebruikname van het nieuwe poldergemaal tegenover de Wegman enkele jaren geleden, is het oude poldergemaal uit 1892 buiten werking gesteld. Waternet, de dienst die voor het Hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht de waterhuishouding in Muiden en omstreken beheert, wil nu de uitstroomopeningen die gelegen zijn onder de Noordpolderkade verwijderen, omdat men de kade wil herstellen in de toestand van voor de bouw van het gemaal. Jan Meester, voormalig machinist van het gemaal en met zijn familie al generaties lang woonachtig naast het oude gemaal, vindt het maar niks.

“Waternet wil het stenen bruggetje bij het gemaal,  dat wij zelf hebben laten bouwen, laten slopen. Er loopt een telefoonkabel onder door, waar zo’n 1000 aansluitingen afhankelijk van zijn. Het gemaal zelf is sinds de bouw van het nieuwe gemaal bij de Wegman overbodig geworden. Er is interesse voor het gebouw om er een woning van te maken, maar de huidige bestemming is daarvoor niet geschikt.” Meester is bang dat eventuele bewoners gaan klagen over kraaiende hanen, loeiende koeien of mestgeur. Hij ziet het liefst dat het gemaal als gemaal behouden blijft. Meester: “Volgens deskundigen van DWR is het laagste punt van de Noordpolder bij het nieuwe gemaal, maar wij hebben nu al een paar keer meegemaakt dat na hevige regenval hier de boel dagenlang onder water staat.” Meester pleit er dan ook voor om het oude gemaal te bewaren voor als de nood aan de man komt. “Er valt de laatste jaren niet meer regen, maar er valt wel meer tegelijk in korte tijd, waardoor het niet snel genoeg kan worden afgevoerd.” Volgens de oud-machinist kan de elektrisch aangedreven pomp van het oude gemaal met gemak het water in korte tijd wegpompen als het moet. “Ze hebben van DWR de elektriciteitskabel nu doorgeknipt, maar dat is te herstellen. Verder zijn er enkele kleine reparaties nodig, maar voor de rest werkt alles nog.” Meester hoopt dat de plannen voor de sloop nog verhinderd worden.

Inundatie van de Noordpolder

Het Noordpoldergemaal werd gebouwd in 1892, nadat het bestuur van de Noordpolder op 18 juli dat jaar de eerste steen gelegd had. Onder hen was ook de grootvader van J. Meester; de heer H. Meester. Deze beheerde het gemaal ook nog in 1945 toen de in het nauw gebrachte Duitse bezetters op 16 april in een ondeskundige poging probeerden de Noordpolder onder water te zetten, als buffer tegen de oprukkende Geallieerden. Op die dag werden de kleine sluisdeuren van de oostkolk van de Grote Zeesluis met een vlot vol explosieven opgeblazen. Grote schade aan de sluisdeuren, de brug en het sluishuis, plus vele gebroken ruiten in de omgeving waren het gevolg. Waarschijnlijk wilden de Duitsers met die aktie bereiken dat de de waterstand in de Vecht steeg. Hoe dan ook; kort daarop meldden zich drie Duitse militairen bij de opa van Jan Meester aan de deur. De Duitsers vroegen hem de polder onder water te zetten, maar de oude boer verstond en sprak geen Duits, alleen maar plat Muiderbergs, volgens J. Meester. Hij probeerde de Duitsers uit te leggen hoe het gemaal werkte, maar de militairen werden ongeduldig. Er zat en zit wel degelijk een inlaat voor het onderwater zetten van de polder bij de zuidkant van het gemaal. Onder enkele planken ligt een sleuf verborgen die water kan inlaten van de trekvaart. Een inlaatklep regelt de toevoer.

De Duitsers openden het luik van de inlaat en wierpen er een handgranaat in. De explosie vernielde de klep en het water stroomde naar binnen. Al gauw stond de polder ten oosten van de polderweg onder water, maar aan de westkant bleef het droog. De Duitsers hadden geen idee van het doel van de Peperbus bij het Muiderslot, de eigenlijke inlaat van de Waterlinie, waarmee de Nederlanders de polder onder water konden zetten. Meesters grootvader probeerde nog de Duitsers uit te leggen dat er een duiker onder de weg moest worden geopend, maar opnieuw namen de gehaaste militairen hun toevlucht tot grof geweld.

Ze gooiden twee handgranaten tegen het dijkje van de Noordpolderweg, enkele tientallen meters ten noorden van het gemaal. De explosies veroorzaakten een groot gat en het water stroomde zo naar de westelijke kant van de polder. De Duitsers konden tevreden zijn. Niet dat het veel hielp, natuurlijk.

Muidenaar Jan Makkinje zette enige tijd later als een veerpontschipper mensen over met een tot bootje omgetoverde mestbak. De mestbak was van de familie Meester. Het overzetten kostte een kwartje. Naderhand werden er planken gelegd over het gat. De polder heeft nog wekenlang onder water gestaan. De familie Nell maakte er een serie foto’s van, die via de hr. G. Wegman uit Muiderberg onlangs aan het HAM geschonken werden. Het paard op de foto hierboven is van de familie Nell. Toen het water zakte werd er in de ondergelopen polder zoveel mogelijk gered wat er te redden viel.                                                                        

Behoud het gemaal – Opinie van GK

Terug naar het heden. Als Waternet er toe over gaat de uitstroomopeningen te verwijderen betekent dit het einde van het gemaal. In 1892 werd het gebouwd als stoomgemaal. In de jaren dertig ging men over op diesel en na de oorlog werd het een elektrisch gemaal. In 1963 liep de polder nog onder water toen er door lange tijd ongunstige wind niet gespuid kon worden in de Grote Zeesluis. In een tijd dat men zich overal druk maakt om hogere waterstanden en grote klimaatsveranderingen, zou men een dergelijk stukje cultureel erfgoed moeten bewaren. Al was het alleen maar vanwege de inlaat van de Waterlinie. Het gemaal is het behouden waard.

RAPPORT GEMEENTELIJKE HERINDELING IN 1951

De provincie Noord-Holland wil dat Muiden binnenkort opgaat in een grotere gemeente, want Muiden is zogenaamd te klein om alleen voort te bestaan. Binnen 10 weken moet er al een voorkeursvariant aan de provincie worden gepresenteerd. Dat wil zeggen; nog voor de Kerstdagen!

De bevolking moet ook eerst nog even geraadpleegd worden. In een extra editie van het gemeenteblad wordt een ieder uitgenodigd om op 31 oktober 2006 in de Kazerne mee te praten over de toekomst van Muiden. Willen we samen met Weesp, of met Naarden/Bussum of met allebei? Voor minder dan 70.000 inwoners doet de provincie niets. We mogen kiezen of er wordt voor ons gekozen. Er is geen ontkomen meer aan. Muiden moet na 1053 jaar zelfstandig te zijn geweest straks ‘alsjeblieft’ zeggen tegen de grote buurjongens en meisjes: “Mogen wij ook meedoen?” Als we dat niet doen staan we helemaal buitenspel. Samenwerking is mooi, maar er moet gefuseerd worden, want dat is de enige echte optie, als je het gemeenteblad goed leest. In deze drukke tijden moeten we wel, met de problemen rond de A1, het aquaduct, de Bloemendalerpolder, het KNSF-terrein en dergelijke.

Ach, er is niets nieuws onder de zon. In 1951 was er al een rapport gemaakt door de provincie over de gemeentelijke herindeling van oa Muiden en Weesp. Muiden moest samen gevoegd worden met Weesp en er kwam ook stukken bij van Diemen en Nigtevecht. Weesperkarspel werd opgeheven en de grenzen van het gebied werden opnieuw vastgesteld. Als westgrens wilde men de Noordsloot en de Scheidingssloot in de polder Gein en Gaasp, de Weesper Trekvaart en de Diem nemen. De nieuwe gemeente zou in totaal 13.700 inwoners krijgen en 7130 ha grond omvatten. De naam zou ‘Weesp’ worden, maar de naam ‘Muiden’ mocht ook blijven voortbestaan. Op pagina 41 staat:

“Wat Muiden betreft, kan slechts worden gedacht aan vereniging met Weesp. Ofschoon er tussen de steden Muiden en Weesp vanouds een zekere rivaliteit heerst, komen zijnaar haar aard toch ook sterk overeen: In beide is de industrie het voornaamste middel van bestaan en overheerst het arbeiderselement in de bevolking.” De fusie toen ging niet door, na felle protesten. Maar nu?

Van de industrie en de arbeidersbevolking is niet veel meer over. Muiden is een forensenplaats geworden met 90 % importbevolking, zoals overal in Nederland. Misschien moeten we ons maar vast voorbereiden op een fusie met Naarden/Bussum en Weesp. Een naam is snel bedacht: Wat dacht u van “Vierfortenstad” (Fort Ronduit-Fort Werk IV-Fort Ossenmarkt-Fort Westbatterij)? Of heeft u een betere suggestie? Laat dat dan maar horen op 31 oktober in de Kazerne.